تهرون که میگن شهر قشنگيه؟

من با «عاشق نشوید اگر توانید» کاملاً مخالفم به نظر من «اگر توانید یعنی واقعاً عرضه عاشق شدن رو دارین عاشق بشین». چون عشق (همونطوری که خودتون گفتین) نصیب هر کسی نمیشه . چیزی که هست اینه که عاشق شدن و اینکه عشق به سراغ آدم بیاد دست خود آدم نیست ولی اینکه آدم عاشق بمونه و اینکه چطوری از انرژی که این عشق بهش میده استفاده کنه دست خود آدمه. اینجایه که همون مساله مشهور تقابل عقل و دل پیش می یاد. عشق برای خیلی ها اتفاق میفته یه عده که تعدادشون کم هم نیست راه عقل رو انتخاب میکنن و باعشقشون مبارزه می کنن و بالاخره اونو سرکوب می کنن البته شاید هم نتونن.
اگر آدم انرژی و توانی که عشق بهش میده رو درست استفاده کنه خیلی میتونه تو موفقیت فرد تاثیر داشته باشه.و فقط آدم هایی رو عقب میندازه که یاد ندارن با عشقی که دارن چی کار کنن و چطور ازش تو راه درست استفاده کنن.
قطعاً رابطه دوست دختری – پسری و ازدواج با رابطه عاشقانه فرق دارن چون از نظر من عشق واقعی حتی از نوع زمینیش (که بحث الان مایه) مقدسه.( البته توی ازدواج ممکنه این عشق به طور واقعی ایجاد بشه)
ولی واقعاً عاشق شدن کار هر کسی نیست انصافاً گاو نر می خواهد و مرد کهن.[ البته با یا عاشق بشین یا زندگی کنین هم مخالفم]
جواب سوال آخرتون هم اینه که احتمالاً چند تا عاشق دل شکسته به پستتون خوردن که دل پر دردی داشتن.

چقدر سطحی به موضوعی به این عمیقی نگاه کردید.البته مع الاسف.فکر کنم فقط خواستید پستی آپ کرده باشید و بس.

jaleb injast ke yeki age asheghet beshe,toham yek donya doosesh dashte bashi,bazam emkan dare asheghesh nashi.
chon man ba moghayese be in residam.agha man har kasi mikonam too cheshme un khubam o be eybo o pak.ama un har kari bekone ke babe mailam nabashe narahat misham azash.
aslan manie vaghe ee eshgho adam nemitune befahme.ye donyaye dige dare.
kheili ghashange,heyfe adam ashegh nashe ,ashegh beshavid agar tavanid,

اگر عشق معنای عمیقی داره که به نظر من بیشتر علاقه هایی که در اطرافمان می بینیم و چه بسا خودمان هم درگیرشان می شویم، از عمقی که برای عشق قایل هستید برخوردار نیستند.
نمی خواستم درباره عشق حرف بزنم، ادبیات ایران در عصرهای گوناگون آنقدر به تعاریف زیبا و عمیق و پرطمطراق آذینش بسته که من چیزی نمی تونم بگم روی دست اونها بزنم.
مهم تر از عشق علاقه ای است که ما به اشتباه عشق فرضش می کنیم.
مساله هزینه ای بود که از پرداختش در این راه گاه ممکنه پشیمون بشیم.

خدايا به هر كه دوست مي داري بياموز كه عشق از زندگي كردن بهتراست و به هر كه دوست تر مي داري بچشان كه دوست داشتن از عشق هم برتر! دكتر علي شريعتي
من وبلاگتونو مي خونم. خيلي جالبه. يا عاشق بشين يا زندگي كنين هم موضوع جالبيه. من ترجيح مي دم چند جمله از كتاب كوير فصل دوست داشتن از عشق برتر است( دكتر شريعتي) رو در اينجا بيان كنم :
عشق يك جوشش كور است و پيوندي از سر نابينايي. اما دوست داشتن پيوندي خودآگاه و از روي بصيرت روشن و زلال.
عشق زيبايي هاي دلخواه را در معشوق مي آفريند و دوست داشتن زيبايي هاي دلخواه را در دوست مي بيند و مي يابد.
عشق يك فريب بزرگ و قوي است و دوست داشتن يك صداقت راستين و صميمي، بي انتها و مطلق.
عشق بينايي را مي گيرد و دوست داشتن مي دهد.
عشق خشن است و شديد و در عين حال ناپايدار و نامطمئن و دوست داشتن لطيف است و نرم و در عين حال پايدار و سرشار از اطمينان.
عشق همواره با شك آلوده است و دوست داشتن سراپا يقين است و شك ناپذير.
از عشق هر چه بيشتر مي نوشيم سيراب تر مي شويم و از دوست داشتن هر چه بيشتر، تشنه تر.
عشق هر چه دير تر مي پايد كهنه تر مي شود و دوست داشتن نوتر.
عشق معشوق را گمنام مي خواهد تا در انحصار او بماند... اما دوست داشتن دوست را محبوب و عزيز مي خواهد و مي خواهد كه همه دل ها آنچه را او از دوست در خود دارد، داشته باشند.
عشق لذت جستن است و دوست داشتن پناه جستن.
و الي آخر.
موفق باشيد.